Meble, podobnie jak i inne przedmioty będące wytworami rzemiosła (często artystycznego) podlegały zmianom stylistycznym, równoległym do obowiązujących w danej epoce trendów artystycznych. W kredensie, szafie, czy krześle umieszczane były motywy zdobnicze typowe dla określonego czasu i miejsca. Po stylistyce sprzętów domowego użytku, podobnie jak po typie strojów postaci, można datować obiekty sztuk plastycznych, nie posiadające sygnatury, czy innych danych umiejscawiających je wprost w danym czasie powstania. Na przykład: jeśli na obrazie namalowane jest krzesło z typowo rokokowym ornamentem, to wiadomo, że obraz ten nie mógł powstać wcześniej niż przedział czasowy odpowiadający rokoku. Istnieje też zależność odwrotna – kiedy obraz, płaskorzeźba lub inne dzieło sztuki jest opracowane lub sygnowane i co do czasu jego powstania nie ma wątpliwości oraz przedstawienie na nim umieszczone zawiera jakieś sprzęty domowego użytku – wizerunek ich staje się jednym z wyznaczników stylu meblarskiego w tym właśnie czasie. Innymi słowy, historia rzemiosła artystycznego jest jedną z dziedzin historii sztuki, a jednocześnie pełni rolę nauki pomocniczej. Wyznacznikiem stylu mebli jest nie tylko stosowana w nich ornamentyka, ale również całościowy kształt sprzętu oraz dobór materiałów do niego użytych i kolorystyka.
Mebel, styl, epoka
